Wróc do strony głównej

Ochrona ekosystemów wodnych oraz siedlisk awifauny i herpetofauny w Narwiańskim Parku Narodowym poprzez wykup gruntów prywatnych.

Wykupione nieruchomości obejmują zespół stawów rybnych (36,82 ha.), na których była prowadzona gospodarka rybacka. Stanowiły one potencjalne źródło zanieczyszczenia wód powierzchniowych, jak również stwarzały zagrożenie dla zachowania naturalnych przepływów rzeki, co doprowadzało do zachwiania równowagi biologicznej. Spowodowane było to poborem wody z rzeki Czaplinianka, która jest prawostronnym dopływem Narwi. Hodowla ryb wiązała się ze skarmianiem paszą, która jest bogata w związki fosforu. Dokarmianie ryb paszami powodowało odkładanie ich części oraz fekaliów do osadów dennych. Powstające tam związki azotu i fosforu wpływały na znaczną eutrofizację wód.

Wykup sprawił, że funkcjonowanie tych obiektów jest podporządkowane ograniczeniu niekorzystnego ich wpływu na ekosystemy Parku. Hodowla ryb prowadzona tradycyjnie jest wygaszana, stawy są poddawane naturalnej sukcesji. W przyszłości opracowany zostanie projekt renaturyzacji ujściowego odcinka do Narwi rzeki Czapliniaki, którą obecnie zajmują sztuczne wody. Będzie miało to korzystny wpływ na zwiększenie liczebności populacji m. in. minoga ukraińskiego. Naturalne procesy, które będą zachodziły w stawach przyczynią się do wzmocnienia pogłowia cennych ekologicznie gatunków ryb, a także do polepszenia warunków bytowania i rozrodu płazów. Wykup pozwolił na ścisłą kontrolę poziomu piętrzenia przepływu wody w urządzeniu hydrotechnicznym.

W projekcie planu ochrony NPN wskazana jest konieczność reintrodukcji raka błotnego do ekosystemów wodnych NPN, cześć akwenów może zostać przeznaczona do hodowli tego gatunku. Stawy, które do tej pory były w rękach prywatnych uniemożliwiały prowadzenie czynnej ochrony ptaków wodnobłotnych polegającej na eliminacji obcego, ekspansywnego i stanowiącego ogromne zagrożenie dla awifauny Parku gatunku drapieżnika – norki amerykańskiej. Pozostały wykupiony obszar będący w większości nieużytkami, oraz lasem bagiennym i pastwiskami (1,62ha) – stanowi doskonałą bazę rozrodczą (dzięcioły), jak również pokarmową gatunków ornitofauny.