Kładka Waniewo – Śliwno
Ścieżka przyrodnicza o długości 1,2 km prowadząca drewnianą kładką z jednej strony doliny na drugą. Biegnie przez niedostępny, bagienny teren, dzięki czemu można dotrzeć do serca Parku bez konieczności korzystania z łodzi czy kajaka. Największą atrakcją są przeprawy przez licznie występujące tu koryta rzeczne za pomocą pływających pomostów. Przy kładce zlokalizowane są 2 dostrzegalnie ornitologiczne i wieża widokowa.
Odwiedzający mogą dowiedzieć się jak wygląda system rzeki wielokorytowej, samodzielnie przeprawiając się pływającymi pomostami przez występujące koryta rzeczne Narwi. Po drodze jest możliwość obserwacji roślinności wodnej i przybrzeżnej. Oprócz pływających po powierzchni wody grążeli żółtych, grzybieni białych, żabiścieku pływającego, możemy zobaczyć i poczuć miętę wodną, tatarak zwyczajny. Nad wodą rośnie czermień błotna i łączeń baldaszkowaty. Kładka Waniewo – Śliwo to bardzo dobre miejsce do obserwacji ptaków. Dolina jest częściowo użytkowana prze człowieka. Wypasane są krowy i konie, część łąk jest koszona. W związku z tym na tym obszarze zaobserwowano różnorodność gatunków ptaków. Wczesną wiosną można natknąć się na stada gęsi i kaczek. Potem można obserwować bataliony, rycyki, beksy i rybitwy. Często pojawiają się polujące czaple siwe i białe oraz przelatujące żurawie. Na kładce są zrobione przejścia dla dużych ssaków, takich jak dziki, sarny i łosie. W okolicznych krzewach latem można usłyszeć odgłosy rzekotek drzewnych, a w pobliżu koryt rzecznych natknąć się na inne płazy np. żabę wodną lub kumaki nizinne. Warto wejść na wieżę widokową znajdującą się mniej więcej po środku doliny. W miejscu rosnącej w pobliżu kępy krzewów znajduje się grodzisko i dawny zamek broniący przeprawy w XV wieku. Podczas prowadzonych tu badań archeologicznych natrafiono na fragmenty bruku, kafle z pieców, narzędzia i naczynia codziennego użytku.
Uwaga!
- Ścieżka nieczynna w okresie zimowym, w którym występuje pokrywa lodowa na rzece.
- Ścieżka może być okresowo zamykana ze względu na niekorzystne warunki atmosferyczne (zbyt wysoki lub niski poziom wody w rzece).
Ścieżka przyrodnicza “Kładka wśród bagien” Kurowo
Długość 1 km, z których 600 m prowadzi po kładce z 2 tarasami widokowymi.
Przy ścieżce zlokalizowano kilka tablic edukacyjnych opisujących poszczególne zbiorowiska spotykane w Parku. Warto ją odwiedzić w różnych porach roku, by zaobserwować zmienność przyrody.
Ścieżka zaczyna się kładką przy przystani w Kurowie. Prezentuje najważniejsze zbiorowiska roślinne Parku oraz związane z nimi gatunki roślin i zwierząt. Specyfika roślinności Narwiańskiego Parku Narodowego polega na przestrzennym przenikaniu się ekosystemów lądowych z wodnymi, wynikające z wyjątkowo bogatej sieci koryt rzecznych. Stwarza to doskonałe warunki do występowania licznych zespołów roślinnych, a tym samym zróżnicowania siedlisk. Rośliny zasiedlające obszar Narwiańskiego Parku Narodowego tworzą naturalne w niewielkim stopniu przekształcone zbiorowiska.
Na ścieżce możemy zapoznać się z roślinnością wodną – występują tu rośliny zanurzone, takie jak rdestnice, rogatek sztywny oraz gatunki o liściach pływających – rzęsa wodna, żabiściek pływający, grążel żółty i grzybienie białe. W słoneczne dni bardzo łatwo natknąć się na latające nad wodami kolorowe ważki, wiosną na płazy podczas okresu godowego – ropuchę szarą, żabę moczarową i wodną. Nad rzeką można spotkać na polującą czaplę siwą, rybitwy lub żerujące łabędzie i kaczki.
Trasa prowadzi przez trzcinowisko – zbiorowisko wysokich bylin z dominacją trzciny pospolitej, na jego obrzeżach występuje też pałka wąsko- i szerokolistna oraz manna mielec. To miejsce, w którym można spotkać małe ptaki wróblowate – rokitniczkę, trzciniaka, brzęczkę. Wiosną można usłyszeć buczenie bąka oraz zobaczyć krążącego nad trzcinami błotniaka stawowego – symbol Parku, który zakłada tam gniada.
Turzycowisko to zespół niższej roślinności, podlegający krótszym zalewom powierzchniowym. Dominuje turzyca sztywna, której w zależności od pory roku towarzyszy kosaciec żółty, żywokost lekarski, tojeść pospolita.
Przy kładce znajdziemy również zakrzaczenia wierzbowe z dominacją wierzby szarej. Ich ilość jest zależna od aktywności występujących tu bobrów. Gryzonie te mają w pobliżu żeremie, przez cały rok można obserwować ślady ich działalności w postaci zgryzów, kanałów i śladów żerowania.
Po zejściu z kładki przechodzimy żwirową ścieżką przez łąkę, która najpiękniej wygląda w maju i czerwcu podczas kwitnienia jaskrów, firletek i szczawiu. Widoczne są na niej ślady żerowania dzików, czasem można obserwować pasące się w oddali sarny.
Następnie przechodzimy w pobliżu zadrzewień i zakrzaczeń. Po deszczu proszę zwracać uwagę pod nogi, aż roi się tu od ślimaków winniczków. W ciepłe i słoneczne dni, jest to idealne miejsce do obserwacji ważek szczególnie świtezianek. Ścieżka kończy się w pobliżu pola biwakowego NPN.
* Ze względu na zły stan techniczny obecnie jest udostępniony jedynie fragment kładki o długości około 100 m, wejście możliwe jest wyłącznie od strony pola biwakowego.
Park przydworski w Kurowie.
Zabytkowy dwór – siedzibę Narwiańskiego Parku Narodowego otacza urokliwy park przydworski. Ustawiono tu kilka tablic edukacyjnych, które przybliżą historię i przyrodę tego miejsca. Wiele rosnących w parku drzew to pomniki przyrody. Można pospacerować urokliwymi alejami lipowymi, dojść do kładki aleją świerkową lub obejrzeć wspaniały, rozłożysty dąb, piękną jodłę kalifornijską lub czerwonolistną odmianę klonu. Odwiedzający mają okazję zapoznać się z historią dworu i majątku Kurowo. Słuchać i obserwować żyjące tu ptaki takie jak dzięcioła dużego i zielonego, kowalika, puszczyki, drozdy, sikory i wiele innych gatunków. W parku znajduje się ogródek dydaktyczny, gdzie najmłodsi i nie tylko mogą sprawdzić swoją wiedzę przyrodniczą.